Η Γυναίκα Η Τσαχπίνα

Ποια γυναίκα λέγεται τσαχπίνα;… Τι τη χαρακτηρίζει και τι όχι; Αρέσει στους άντρες; Σε όλους, ή σε ποιους και γιατί;

Η λέξη έχει τουρκική καταγωγή. Στην τουρκική çapkın σημαίνει σκανδαλιάρης, γυναικάς. Έχει γίνει αντιμετάθεση και ανομοίωση των συμφώνων pk σε kp και χπ. Από εκεί και οι λέξεις τσαχπιν-ιά, τσαχπίν-ικος.

Προσδιορίζει πιο πολύ κάποια χαρακτηριστικά της γυναίκας της ναζιάρας, της γύτσας, (γυναικίτσας), όπως την ονομάζουν. Της γυναίκας που προορίζεται για τον ΑΒΓ, (τον Άντρα το Βαρβάτο και Γνήσιο), όπως επικρατεί στις γειτονιές του μάγκα και γυναικοκατακτητή… Το πού βέβαια μπορεί να αποσκοπήσει η τσαχπινιά είναι ζήτημα σχετικό με της τσαχπίνας το πνευματικό υπόβαθρο, την εμφάνιση, τους σκοπούς, ακόμη και την καταγωγή ή και την οικονομική κατάσταση για κάποιους, που την ανάγουν ακόμη και στο επίπεδο της πόρνης… Επειδή όμως ο προσδιορισμός αποδίδεται πολλές φορές και σε άνδρες, (τσαχπίνης), οι ιδιότητες που αποδίδονται προσαρμόζονται και κατά φύλο. Ο τσαχπίνης δεν μπορεί παρά με τις τσαχπινιές του να κάνει μια γυναίκα να τον θέλει. Ακριβώς όπως και μια γυναίκα έναν άνδρα. Κι όποιος αντέξει. Αν τώρα προκύψει μια άκρως ισχυρή και επαμφοτερίζουσα τσαχπινοσυνάντηση, (αρσενικό και θηλυκό τσαχπινίζοντα), εύκολο είναι να καταλάβει κανείς πως μπορεί να προκύψει από τσαχπινοπόλεμος ως τσαχπινοτραγωδία ίσως, -ανάλογα με την τσαχπινοδιπλωματία…

Το γεγονός είναι πως οι ιδιότητες που περιέχονται στη λέξη περισσότερο παραπέμπουν στη γυναίκα παρά στον άνδρα. Επειδή πρόκειται για ιδιότητες που παραπέμπουν στη χάρη, τη σαγήνη και γενικότερα σε όλο εκείνο το βουνό των αιθέριων λουλουδιών που διαθέτει η γυναίκα, όταν αποφασίζει να τα σκορπά ολόγυρα, για να καταλήξει ο κόσμος ακόμη και στον τρωικό πόλεμο… Βλέπετε οι άνδρες είναι σε θέση να τα κάνουν όλα μπάχαλο γενικά για τις τιμές. Αν πρόκειται για την τιμή του νομίσματος, συνωθούνται όλοι μαζί οι επιτετραμμένοι και ειδικοί στα γνωστά σημεία του αφηνιασμένου πλανήτη και ανεβοκατεβάζουν τιμαρίθμους και spreads. Αν πρόκειται για την τιμή της γυναίκας, συναπωθούνται, (κοινώς αλληλοσπρώχνονται), δύο ή και περισσότεροι, με υψηλή επίδοση στην πανάρχαια πολεμική τέχνη cocoromachia, που μπορεί και να εξελιχτεί σε θεατρικό δράμα. Και εδώ υπάρχουν ειδικοί, όπως στα γνωστά σημεία του ίδιου αφηνιασμένου πλανήτη. Μια τσαχπίνα γυναίκα, με μιαν ομοβροντία τσαχπινιές, μπορεί να προκαλέσει μπάχαλο με spreads και κοκορομαχία ταυτόχρονα! Πάντα υπάρχει μια Ωραία Ελένη και όποιος νομίζει πως μπορεί βρε αδερφέ να μην είναι αναγκαστικά τσαχπίνα θα συμφωνήσω, με την προϋπόθεση πως θα πρέπει να μεταφερθούμε σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών και αρχηγών κρατών, τις οποίες ούτε που θέλω να αναφέρω… Κακά τα ψέματα: οι άλλες, οι τσαχπίνες είναι εκείνες που ψάχνουμε εμείς οι άνδρες ακόμη και στον ύπνο μας!…

Και είμαστε άρρωστοι, ομολογήστε το! Δεν είναι κακό. Μας κάνει να ζούμε στ’ αλήθεια. Αν δεν κουβαλάμε πολλά ψυχολογικά προβλήματα, αν δεν έχουμε πολλά συμπλέγματα, (κανένα αποκλείεται), αν δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, τσαχπίνα θέλουμε! Μόλις μας προκύψει, έχουμε σκύψει! Με το κεφάλι μπροστά και ίσια. Όπως το κριάρι στη επίθεση… Μπορεί και να τρακάρουμε με οτιδήποτε διασταυρώνεται με την τροχιά μας, επειδή είπαμε: κοιτάμε σκυφτά και ίσια! Δε θέλουμε να δούμε τίποτε άλλο εκτός από τη θεία γοργόνα μας: τη βασίλισσα τσαχπίνα! Όποιος μας πει εκείνη την ώρα κάτι εναντίον της είναι ο αντίπαλος πετεινός!… Να πάει στο δικό του κοτέτσι! Άλλωστε ποια θα έχει αυτός;… Καμιά κότα. Σιγά μην είναι σαν την τσαχπίνα μας… Την πείνα μας… Θα τον φάμε ζωντανό αν πει το παραμικρό σε βάρος της!

Κι η “δικιά” μας; Αυτή ντε που περιμένει στο σπίτι… Μέσα στη νεφέλη της τσαχπίνας την ξεχάσαμε! Ξέρετε η τσαχπινιά είναι σαν το ναρκωτικό: την καταπίνεις κι όταν συνέλθεις δε θυμάσαι πού βρισκόσουνα. Όταν ξυπνήσει, (όποιος ξυπνήσει…), μια συμβουλή έχω να του δώσω: κανονίστε να έχετε μια τσαχπίνα μέσα στο σπίτι σας!… Δεν θα θέλετε να βγείτε έξω!… Φτάνει να μη χάσει κι αυτή την τσαχπινιά της. Κάτι που έχει να κάνει και με το πόσο τσαχπίνηδες διατηρείστε κι εσείς ω ομόφυλοί μου. Τώρα βέβαια οι εναλλακτικές τσαχπινιές καλές είναι. Και για τα δύο φύλα. Για το πόσον καιρό μπορεί να διατηρούνται όμως θα πω κάτι που θυμήθηκα να λέει ένας καλόγηρος στο Άγιο Όρος, όταν τον ρώτησε επισκέπτης πώς να «διορθώσει» το ότι ήθελε να πηγαίνει, εκτός από τη “δικιά του”, και με άλλες τσαχπίνες: αυτό τέκνον μου άστο! Θα φύγει μόνο του…

Τρίτη, 6 Δεκεμβρίου 2011 ©

Amius