Το εξαιρετικό ελαιόλαδο ξεχωρίζει από το άρωμά του, τη μυρωδιά και την οξύτητα του. Τα στοιχεία αυτά καλό είναι τα γνωρίζουμε και γι’ αυτό σας τα παραθέτουμε, γιατί το παρθένο ελαιόλαδο δεν φαίνεται μόνο από την ένδειξη στην ετικέτα του:
Οξύτητα: Προσδιορίζει την ποσότητα των οξέων στο ελαιόλαδο, που όσο πιο χαμηλή είναι τόσο πιο καλής ποιότητας θεωρείται το λάδι. Καθώς ανεβαίνουν οι βαθμοί της οξύτητας, το ελαιόλαδο δεν είναι και τόσο καλής ποιότητας.
Γλυκύτητα: Έχει ευχάριστη έως ουδέτερη γεύση, χωρίς να είναι ούτε γλυκό, αλλά ούτε και πικρό.
Πικράδα: Είναι η χαρακτηριστική γεύση του αγουρέλαιου, δηλαδή του ελαιόλαδου που έχει γίνει από αλεσμένο άγουρο καρπό ελιάς. Θεωρείται ίσως η πιο καλή ποιότητα ελαιόλαδου, ενώ είναι αμφισβητούμενη η νοστιμάδα του, καθώς αρκετοί θεωρούν τη γεύση του αγουρέλαιου ιδιαίτερα έντονη.
Λεμονάτη γεύση: H γεύση μερικών ειδών ελαιόλαδου μας δίνει την αίσθηση ότι είναι λεμονάτη και συναντάται σε πολλές ποικιλίες. Αυτό γίνεται γιατί ο ελαιώνας απ’ όπου συλλέχθηκαν οι ελιές για το συγκεκριμένο ελαιόλαδο βρίσκεται κοντά σε έκταση με λεμονιές ή άλλα δένδρα εσπεριδοειδών (μανταρινιές, πορτοκαλιές) και λόγω της γειτνίασης οι καρποί της ελιάς έχουν μια λεμονάτη γεύση, η οποία “μεταφέρεται” και στο ελαιόλαδο.
Πιπεράτη γεύση: Πρόκειται για το ελαιόλαδο που έχει πικάντικη γεύση με ιδιαίτερη σπιρτάδα και πικράδα. Δεν μπορούμε να αποδώσουμε τη γεύση αυτή σε κάτι συγκεκριμένο, παρά μόνο στο χώμα που ευδοκιμούν οι ελιές, από τις οποίες παράγεται το ελαιόλαδο αυτό.
Αμυγδαλένια γεύση: Υπάρχει στο ελαιόλαδο που η γεύση του αφήνει στο στόμα μία αίσθηση αμυγδάλου. Πρόκειται συνήθως και για τα πιο γλυκά ελαιόλαδα, που κυρίως χρησιμοποιούνται στα φρέσκα ντρέσινγκ, αλλά και στις σαλάτες.
